Çocuk demek,bahçemizde açan gonca gül demek.
Esirgeyin onları her lahza verin emek.
Esen yelden nem kaparlar,bir bakmışız hastalanırlar.
Narindir incedir yavrular sakının ha! kırılırlar.
Çocuk demek,bahçemizde açan gonca gül demek..
Zaten bir meşakkatle doğarlar..
Bilmeyiz nedendir bazen ağlarlar.
Yeri gelir yüreğimizi ta derinden dağlarlar..
Çocuk demek bahçemizde açan gonca gül demek
Çisen çisen sulayınız deşeleyin diplerini.
Sevgi ile büyüdüğünün biliniz idrakını.
Yemyeşil bırakın onların dalını yaprağını.
Çocuk demek bahçemizde açan gonca gül demek..
Yuvamızı şenlendirir altın toptur çocuklar.
Varımız yoğumuz umudumuz bu çocuklar.
İnşallah yaşlanınca elimizden tutarlar.
Çocuk demek bahçemizde açan gonca gül demek.
A.B.C dedik. Ulu önder Atamızla büyüttük..
Adetimiz, töremiz, Kutsal Dinimizle eğittik...
İlimde, Fende çağımıza hazırdır bu çocuklar.
Çocuk demek bahçemizde açan gonca gül demek
Ekmeğimiz,suyumuz, soframızda tatlı aşımız.
Udumuz,tamburumuz,kemanımızda yayımız.
Şarkımız,türkümüz,kimi zaman ağıtımız bu çocuklar...
Kayıt Tarihi : 25.1.2010 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!