Çocuk Ben Ve Birşeyler Daha Şiiri - Receb

Al yanaklı çocuk Ne suçu olacak ki Dünya ona mı düşman Dünya onunla yanacak mı Belki büyür bir günde elleri tutar O da seviyorum derse bak nasıl yanar Eyvah demeden önce ne olursun küçük çocuk Suçun yok senin çünkü sen çocuksun çocuk Belki yürürsün günün birinde Sen de anlarsın dünya upuzun bir yol Bir de düşüpte arkana baktığında Aslında almamışsındır hiç yol Sen de gülersin bir gün Hayat sana ne kadar acı gelse de Sen de ağlarsın bir gün Ölüm sana çok uzak gelse de Senin de çocukların olur mu acaba Sever misin onları Ben hiç sevemedim Çünkü ben... Ben kimdim Kışın soğuğunda aşk ile yanan adam Ömrünü beş paraya şeytana sata adam Yazık ki zelil ve perişanım perişan Affet Allahım affet bu kulu Sen affetmezsen bu kul neylesin o an Bir dilenci olsaydım hayatın sokaklarında Dilenirdim yıllarca hiç usanmadan Bana mutluluk diye acı veren güzel kız Güneşim olma çık önümden ne olursun Kedere ümit dedik aşk ile yandık neyleyim Günler öyle geçerken biz böyle bekleyelim Bir kumandam vardı Beni kumanda eden Devrim yaptım sonra Ben oldum kumandan Şimdi sorsan ki bana ağlar mısın o günlere Keşke diyemem keşke demez müslüman Hep kaybolmuş hayaller masumdu o çocuk Bak elimde kaldı son nefesi yadigar