Kız kardeşim Cimcime beş yaşına bastı. Yine de “r”leri yerli yerinde kullanamıyor. Bu yüzden ben evimizin kahraman erkeği Kıvırcık, az kalsın evimizin Korkak Tavşanı ilan edilecektim.
O sabah Cimcime bahçede salıncakta sallanıyordu. Ben ne yapıyordum, şimdi aklıma gelmiyor. Kız kardeşim ansızın bağırarak bize doğru koşmaya başladı.
— Anneee! Bahçemizde ayı vay!
Ayı mı? Ne ayısı? Bahçemizde ayının işi ne? Bizim armut ağacımız yok ki onu yemeye geliş olsun. Bilirsiniz ayılar armudu sever.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta