Kız kardeşim Cimcime beş yaşına bastı. Yine de “r”leri yerli yerinde kullanamıyor. Bu yüzden ben evimizin kahraman erkeği Kıvırcık, az kalsın evimizin Korkak Tavşanı ilan edilecektim.
O sabah Cimcime bahçede salıncakta sallanıyordu. Ben ne yapıyordum, şimdi aklıma gelmiyor. Kız kardeşim ansızın bağırarak bize doğru koşmaya başladı.
— Anneee! Bahçemizde ayı vay!
Ayı mı? Ne ayısı? Bahçemizde ayının işi ne? Bizim armut ağacımız yok ki onu yemeye geliş olsun. Bilirsiniz ayılar armudu sever.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta