Kız kardeşim Cimcime beş yaşına bastı. Yine de “r”leri yerli yerinde kullanamıyor. Bu yüzden ben evimizin kahraman erkeği Kıvırcık, az kalsın evimizin Korkak Tavşanı ilan edilecektim.
O sabah Cimcime bahçede salıncakta sallanıyordu. Ben ne yapıyordum, şimdi aklıma gelmiyor. Kız kardeşim ansızın bağırarak bize doğru koşmaya başladı.
— Anneee! Bahçemizde ayı vay!
Ayı mı? Ne ayısı? Bahçemizde ayının işi ne? Bizim armut ağacımız yok ki onu yemeye geliş olsun. Bilirsiniz ayılar armudu sever.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla