can havliyle
yakan toptan kaçarak
ebe olup
çanak çömlek patlatırdık
küçük dar sokaklarda büyüdük
doyasıya yaşadık çocukluğumuzu
topun arkasından koşardık
hiç üşenmeden
ve sürekli
fanilalarımızı boyayarak
forma yapardık
pürneşe
uzun eşek de oynardık
felekten oyun çalardık
ancak bir gün
hayatın bizi sobeleyeceğini
nereden bilebilirdik
çocuk aklıyla
elden ne gelir
Ağustos 2018
Kayıt Tarihi : 10.8.2018 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!