Çocuk Aklı
Çamura bulaşmış ellerimle,
Tertemiz hayallerimi süslerdim
Açlık hissim kapıya dayandığında,
Yalın ayak eve kadar gider gelirdim
Biraz somun ekmek
Birde
Erzurum şekeri katık ederdim yanına
Toprak hep oyuncağım olurdu
Bedava alırdım bakkal amca gibi para istemezdi.
Üstüm başım batmış önemli değil
Annem terlikle okşayacakmış umurumda olmaz
Babam kulaklarımdan sevecekmiş korkum yok
Tek derdim yürekten bir oyuncak yapıp oynamaktı.
Bunları bir büyüğe anlatmak imkansızdı
Her akşam oluşunda içim burkulur
Sabahı dört gözle beklerdim
Rüyalarımı süslerdi
Öğlende yapıp sakladığım
çamurdan
Arabam...
Nasıl bir sevgiydi
Nasıl bir duygu anlatamam
Toprağın kokusuna hasrettim
Bir başka güzellik saklardı içinde
Ellerim çatlardı,acıdan sızlardı
Üfleyip,oflardım
Ama vazgeçmezdim oynamaktan.
Çocukluğumun bir parçasıydı
Toprak
su
Ve
Çamur...
Kayıt Tarihi : 29.5.2014 13:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!