Bu gece rüyamda seni gördüm
Sesimi duyuramadım
Gecenin karanlğında yüreğimde acısını yaşadım
Sensizlik kaderimmiş ağlayan gözlerimde yaşlar dinmiyor
Yüreğim acıyor yüzüm gülmüyor yıllar geçti aylar geçti
Sensiz geçenn gecelere ağlıyorum
Yüreğinde sevmek sevdiklerini unutmak kolaymı
Bnede masum bir çocuktum benimde bir dünyam vardı
Bu yalan dünyaya ağlıyor gözlerim
Geceleri senden uzak yaşamak acı veriyor
Yüreğimde gelecek diye bekliyorum
Ben rüyalarda ölüyorum bir değil bin kere
Yüzünü görmek sesini duymak istiyorum baba
Yaşadığım sensiz gecelere acılara boyun büküp ağlıyorum
Kahrolsun yalan hayata kahrolsun acılara
Hayatım olmuş bir acı bir dert
Bu geceyi terketmiş sevdiklerim
Yalan yüreklerinde unutmuşlar unutulmuş yalnız kalmışım
Umutlarım yarınlarım çalınmış sonsuza kadar
Yalanlarla yaşayacağım
Geceleri çocuk gözyaşları arasında acılardan titreyen yüreğinde
Yüreğine soruyor haketmedim bu acıları diyor
Yalanları yaşatan inkar eden babasına isyan ediyor
Kimsesiz yalnız kaldığı gecelerde
Karanlığın geçmesini isterdi çocuk
Acılar vurmuştu yüreğini kimse bilemezdiki kimse bilmezdi
Kurtulmak isterdi ayrılıklar ölüm gelirdi
Gözlerinde hasret yüreğinde özlemleri
Çok acıları anlatırdı gözleri
Geceleri ağlardı kimsesiz yalnızlığına
Ağlayan gözlerinde hasretleri bitmezdi
Kayıt Tarihi : 12.12.2010 15:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!