Çocuk Şiiri - Salih Küsfa

Gözyaşları süzülür dudaklarından birer birer,
Gelmiş geçmiş tüm kötülükleri anar içten içe nehir.
Bir zamanlar neşeyle dolu gözleri artık puslu,
Küçük bedeni kırık dökük, yaşamın darbesine suslu.

Gökyüzüne bakar o masum çocuk, çaresiz ve sessiz,
Neden bu kadar zor, diye sorar, niye bu kadar acı veriş?
Ama hala içinde bir umut, bir ışık parlar durur,
Belki yarın daha iyi olur, söylenir durur.

Masum çocuk, yaşadığı kötülüklere rağmen,
Direnir, ayakta kalır, umudu asla yitirmez içinde, o masum çocuk her şeye rağmen.