Çocuk Şiiri - İpek Erhan

Oysa ki !hiç büyümedik.
Hep çocuktu yüreğimiz.
Ellerimizden uçan balonlar degildi.
Umutlarımız!
Bundan sebeb hep gökyüzüne takıldı gözlerimiz.
Uçurtmanın ipi değildi elimizi acıtan.
Vazgeçmek istemediklerimiz yüreğimizi kanatan.
Topladığımız çiçekler solmaz sandık.
Avuçlarımızda bükülmüş boyunlarını kokladık.
Çamurla oynarken çatladı ellerimiz.
Ellerimiz değil ! güvenimiz.
Saklanbaçtı en sevdiğimiz oyun...
Saklandık! içimize kendi derinimize.
Bağıra bağıra ağlayan bir çocuk içimizde.
Şimdi susmayı öğretti tiz sesiyle.