Çakıl taşları atardın
Oysa çıldırmıştı dalgalar
Kumsal, bir kuduz köpekti
Eskimiş güneşini devşirip
Akşamüstünün
Yıldızlı gökyüzleri
Sererken sen
Bir şehri yakıp
Kadırgalar yüzdürürdüm
Yangınlarda
Uzaklara bakardın
Göz alabildiğine bir umut ovasında
Bir kelebek gibi coşkulu.
Nehirlerinden bal akan
Bir dünya olacaktı
Bense çoktan ihanet edip
Beni yaratan tanrıya
Cennetlere küfrettim:
Erden kızların hep yeniden kirletildiği
Kayıt Tarihi : 15.2.2005 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
))))
TÜM YORUMLAR (1)