Beyaz, lapa lapa yağıp
İnsanı nefessiz bıraktığı
Akşam üstü zamanları
Hafif de alacakaranlığı.
Biraz uzaklarda dolanıp
Isıtsa parlayan yıldızları
Kafasında kırmızı şapkası
İçi gülen gözlerinin siyahı.
Adımları, iyiden hızlanıp
Hiç düşünmeden bu anı,
Nereye baksa, yalnızlığı,
Ama ağzında hep duası.
Ufak ayakları birden durup
Koşar hep geri, her bir yanı
Geliverince aklına oyuncağı
Uzanır yeni güne zayıf kolları.
Kayıt Tarihi : 22.12.2022 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!