Çocuk Şiiri - Tarkan Kosif

Gecenin ilerleyen saatlerinde pencereden dışarı bakarım.
Yarı aydınlık yarı karanlık yollar ve sokaklar sessiz.

Bu saatte yalnız yürüyenleri görür ve tefekküre dalarım.
Acaba,onlarda mı benim gibi kederli ve kimsesiz.

Hüzünlenirim ve gözümde canlanır çocukluk yıllarım.
Bir akşam üstü,sokak lambası altında çaresiz bekleyen o çocuk !

Evde elektrikler kesik,duramam karanlıktan korkarım.
Başta ne anam var ne babam aile bağı özünden kopuk.

Ağlasam neye yarar içime atarım.
Evet,ben bilirim o sokakları sessiz ve soğuk.

TAİF