ÇOCUK
O kadar mutlu ki insanlar benim gördüğüm
Ama bilemem senin ne gördüğünü
Gülücükler yüzde eller hep ellerde
Güç müdür adım atmak bu kadar sessizce
Yürümek varken elde sevgi çocuklarla birlikte
Ne güzel değimli çocuk olmak
Geçmişi çocukluğu anınca sessizce uyanınca
Etrafı sana uzanan elleri
Çakmak, çakmak bakıp gördüğün yerleri
O kadar mutlu ki insanlar benim gördüğüm
Ama bilemem senin ne gördüğünü
Yerlere kadar uzanmış saçaklar
Etraf dağınık oyuncaklar salıncaklar
Yine o gözler hep tetikte hep takipte
Her şey her güzellik dolu, dolu sepetlerde
Dönerken fır, fır güvercin evde
Kedi merdivenleri duvarda
Renk, renk balonlar kimi patlak kimi renkli
O kadar mutlu ki insanlar benim gördüğüm
Ama bilemem senin ne gördüğünü
İşte kat, kat hayal, hayal
Çocukluğum işte o mutlu gözlerde
hamtunay – 2205172009 / Bahçe
Hamdi Aygündüz
Kayıt Tarihi : 30.7.2021 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Parkta oynayan çocukların evinde de devam ettirmelerinin ebeveynler tarafından bakış açısı üzerine kaleme alınmıştır

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!