Çocuk Şiiri - Selam Kurt

Çocuklar, mavi topraklarda doğar
Sesleri tek tek yüz kıvrımında dağılır
Gözleri siyah boncuklarla bilenir
Kirpikleri pamuktan örülür
Babaları antik çağdandır
Omuzunda kurşun saklar
Gölgesi Azrail’i andırır
Soluğu korku çizer
Kapılara kurallar yazılır
Sevgi, zayıflık
Saygı, zorbalık
Aşk, küstahlıktır
Önce babalar çocuklarını doğurur
Sonra çocuklarını elleriyle gömer
Çocuk gömülürken babalığı öğretir
Göğsümde kocaman bir çıban var der
Yaşam artık tek düze kekelenir dilinde
Ruh, boşluğunu arar
Duygular yarımlanır
Çocuk, günahımsın der
Gölgesinde ateş yakılır
Kül olur her şey..

Selam KURT