Sen gülünce; gökyüzüdür yüzün, gökkuşağı gözlerin çocuk!
Sen gülünce; güller açar ruhunda, bülbüller sana âşık!
Sen gülünce; hayat yeniden başlar dünyanın her yerinde!
Sen, sakın ağlama çocuk! Ağlamasın dünya!
Gözündeki yaşların bulutlara ulaştığı andır vuslat!
Şimşekler çakar, rahmet olur dönersin yine yurduna
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta