Issız bir yolcusun sen çocuk!
Kapısı kapanmış bir hancı
Gözlerini ufuğa açan
Hayata ağlayarak başlayan bir bebek
Yolunu kaybetmiş bir izci,
Alev alamamış bir ateşsin.
Kayıpsın sen yoklukta,
Aslında bu imkansız
Çünkü sen var olamamışsın daha.
Rüyamdaki küçük perisin sen,
İnsanın içini titreten sesiyle,
Dansıyla, neşesiyle
Sen yoksun aslında çocuk!
Kavuşmamışsın daha varlığa,
Maddenin karanlık yüzüne.
İmkansızlık aleminin dibinde
Sen mucizelerin en büyüğüsün,
Yoksun; ama varsın.
Gözlerimi dünyaya kapadığımda,
Bütün duyularımı susturduğumda,
Varlığın belli sadece senin
Çünkü sen yoksun burada
Sen ruhumun bir parçası,
Korkularımın ifadesi,
İçimdeki hayat, merak ve acısın.
Yani sen bensin; ama yoksun.
Batuhan Yakup 2
Kayıt Tarihi : 26.10.2019 07:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!