Çocuk Şiiri - Zinnur Aldaş

Gün geçtikçe filizlenir annesinin karnında,
Sonunda güneş gibi dünyamıza doğar çocuk.
Mışıl mışıl uyur sanki meleklerin koynunda,
Gül kokusuyla bizleri huzura boğar çocuk.
...
Yoktur umut dolu dünyasında ne gam,ne keder,
Sevecen bakışları on milyon pırlanta eder,
"Büyüyünce pilot ya da doktor olacağım" der,
Yarınlara dâir pembe ümitler yığar çocuk.
...
Aşkla bağlıdır anne ve babasına derinden,
Konuşmaya başlayınca bal damlar sözlerinden,
Her gece,şefkâtli annesinin göğüslerinden,
Dudaklarıyla süt beyaz bir rahmet sağar çocuk.
...
Gelir eve toprak kokan ellerinin pisiyle,
Oynar dışarlarda sevimli sokak kedisiyle,
Okyanuslardan daha çok kocaman sevgisiyle ,
Kalbimizin en mahrem köşesine sığar çocuk.
...
Oyuncaklar onun vazgeçemediği dünyası,
Büyüyünce gerçekleşir gördüğü her rüyası,
Bulutlar kadar arı,duru ve saftır mayası,
Yağmur olup her akşam gönlümüze yağar çocuk.