Çocuk Şiiri - Güler Özçelik

İÇİMDE TUTSAK ETMİŞİM
ÇOCUKLUĞUMU
BÜYÜYÜNCE ANLADIM
ÇIKMAK İSTEYEN CENİN GİBİ
ÇABALIYOR ANA RAHMİNDEN
NE ÇOK TUTSAK ETMİŞİM
DOYULMUYOR İŞTE ÇOCUKLUĞA
BİN BİR ÖĞÜT DİNLEDİK
KOŞMA, OYNAMA, TERLEME
KOŞUNCA TERLEYECEKSİN DOĞAL OLARAK
ERGENLİĞİ DE YAŞAYAMADIK
SEVSEN BİR DERT SEVMESEN AYRI
İŞ GÜÇ ARASINDA
YAŞAMAK BİR ÖLÇÜ
EMEK VERECEKSİN
DÜŞLER ÇEMBERİNDE KUŞATILMIŞ
GÖKYÜZÜ BİLE GÖRDÜĞÜMÜZ KADAR
ÇİÇEKLER BİLE AÇTIĞI KADAR
GİRİYOR DÜNYAMIZA
OLSUN GİRDİĞİ KADAR SOLURUZ
KATLETTİĞİMİZ KADAR AĞACI
BIRAKTIĞI İZLERİ
O KADAR YÜRÜRÜZ
DERİN BİR SOLUK ALAMADAN
HEP İLERİYE DİYORUZ
GEÇMİŞTEKİ İZLER HEP ÖNÜMÜZDE
DUMAN GİBİ SARARKEN YÜREĞİMİZDE
TORTUSU AŞK ACISI

GÜLER ÖZÇELİK