Çocuk Şiiri - Muharrem Eryiğit

Yirmi beş yıllık ömrümde
Yalnız çocukken mutluydum
Önümdeki senelerden
Çocukken çok umutluydum

Değer gördüm neşe saçtım
Ya uçurtma ya topaçtım
Bazen günlük güneşliktim
Kimi zaman bulutluydum

Kiraz yesem yüzüm al al olurdu
Bir gülerdim gönüller bal olurdu
Gidiyorum desem, gel kal olurdu
İşte öyle kıymetliydim, kutluydum

Uzanacak el bekledim düşünce
Tutunacak dal bekledim düşünce
Yalnız kaldım, emekledim düşünce
Çünkü artık çocuk değil suçluydum