Çocuk
Kazaya rıza ve kadere teslim şiarı,
Budur Müslümanın başa gelene nazarı.
Geçici muaccel bir menfaati kaybeden,
Muhakkak müeccel bin menfaati kesbeden,
Göstermez elim teessürat, etmez feryad,
Yüce Rahman’ın her emrine eder inkiyad.
Hazinesinden verilir talep edene evlat,
Mutlu olur ebeveyn, derler bu bizim ahvad.
Vefat eden çocuklar, hepsi Rabb’in mahlûku,
Anası babası da yüce Hakk’ın memluku.
Şekvayı andıran hüzün, feryat yakışmaz,
Müslümanlar Hüda’nın hiç işine karışmaz.
Allah alır çocuğu, koyar Firdevs cennete,
Bütün hüznü çevirir, ahirette rahmete.
Rahmet i İlahi’nin en hoş latif cilvesi,
Aşktan da keskindir bu şefkat i nuranisi.
Şefkat duyusuyla insan Rahman’a vusule,
Kalbi Hakk’a bağlarken çabuk olur vesile.
Madem dünya fanidir, değmez asla sevmeye,
Ehl i iman olan başlar hikmeti görmeye.
Ehl i gaflet dalalet, bihaberdir bunlardan,
Ölümü âdem sanır azap çeker zanlardan.
Ölen o çocuğunu Rap cennete koyacak,
Sana şefaatçi ebedi evlat yapacak.
Dünyadaki bu firak kısa bir ayrılıktır.
Cennette çocuk sevgisi ebedi karşılıktır.
Muradi-24.01.2018
Kayıt Tarihi : 16.11.2018 22:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Deveci](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/16/cocuk-823.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!