Köşe başında bir çocuk ağlıyor.
Sanki kimseler duysun istemiyor.
Sesi kısık hıçkırıklar kayboluyor.
İçine akıttığı gözyaşını saklıyor.
Köşe başında bir çocuk ağlıyor.
Yarım yamalak sesle mırıldanıyor.
Sanki bir şeyler söylemek istiyor.
Utancından dudaklarını kaçırıyor.
Köşe başında bir çocuk ağlıyor.
Eski elbisenin içinde donuyor.
Çorap delik parmak gözüküyor.
Kundura yok yalınayak basıyor.
Köşe başında bir çocuk ağlıyor.
Gelip geçenler boş boş bakıyor.
Yapma çocuğum yüreğim kanıyor.
Vicdanım seni bırakmaya elvermiyor.
Hizan, Bitlis
29/11/2013, 20:50
Kayıt Tarihi : 27.9.2018 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!