Üzülme çocuk !
Kara toprak seni alır göğsünde saklar
Seni bu dağlar,taşlar
Netameli insanlardan alır
Bağrına yaslar
Düşürme yüzünü çocuk !
Sana bahar mı yok ?
Bak kanatların nasıl serpilmiş
Nasıl da vurmuş arşa
Bir tokat gibi salmış üstüne insanların
Rezil,sinsi emellerine
Ahın var çocuk !
Geçer mi yeryüzünden bu kara leke
Gök kırıldıkça her sefer
Her zemheri bir ayda
Çığlığın kulaklarımızda
Bakma öyle çocuk
Elbet bir gün
Hesaplaşırsın yüce divanda…
Mehmet Özkan ÖZER
Kayıt Tarihi : 6.7.2018 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özkan Özer 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/06/cocuk-808.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!