Çocuk Şiiri - Yiğit Erbaş

Yeni doğmuştu çocuk
Annesi yoktu terk etmişti, kaçmıştı uzaklara,korkaktı
Mavi gözlü babası büyütmüştü
Okumayı,giyinmeyi,yemeyi içmeyi,
oturmayı,kalkmayı,medeniyeti,aklı ve bilimi öğretti
Çevresindeki büyükler gibi akıl ve bilim dışına çıkma diye tembihledi sarı saçlı babası
Büyürken çok şey kattı çocuğa
Binbir zorluk ve çileyle uğraştı
Çalmak istediler çocuğu
adını değiştirmek istediler
Çocuğu kendilerine köle etmek istediler.

Babası dik durdu,direndi,savaştı
Onu kendi ayakları üstünde durabilecek duruma getirdi
Ama çok yoruldu, bitkin düştü çocukiçin
herşeyini ona verdi
aklını,benliğini,bilgeliğini
kimseyle evlenmedi babası sırf kendini ona adamak için
Sonra yorgun olan bedeni göçüp gitti Babanın
Mavi gözleri, sarı saçları vardı.
Çocuk çok üzüldü. günlerce yas tuttu.
Babanın öğrettiklerini yapmak istedi, yapamadı
Bırakmadılar ama uzun bir süre bozamadılar da çocuğu
Temeli sağlamdı, kişiliği oturmuştu
Seneler boyou çocuk birçok deneyim yaşadı
Akranları gelişirken o aynı yerde kaldı
Babası böyle olacağını tembihlemişti.
Sonunda çocuğun giyimi,kişiliği herşeyi değişti
Herşey başkalarının istediği gibi oldu.
Çocuk sonunda Bilinçsiz bir köle oldu.
Eski çocuktan ve mavi gözlü babasından sadece geriye kalan
adı ve resimleriydi artık !