Her yaş bir yol alıştır aslında..
Tecrübeye uzanan uzunca bir yol.. Katedilmesi gereken onca şeyi öğretir her geçen yıl aslında insana..
Bazen yorulursun, bazen durulursun, bazen hiç geçmemiş gibi zaman çocukluğunla avunursun..
An gelir,an geçer..
Anı kalır hafızalarda..
Ve sen o "an"larla ve o "anı'larla devam edersin kaldığın yerden uzun bildiğin bu yola..
Yaş ister 30 olsun,ister 40,isterse dahada yol alınsın zamanla ..
Dünkü çocuk büyümemiştir oysa..
Ne güzeldir aslında içindeki yaramaz çocuğu büyütemeyeler..
Ne güzeldir o çocukla bir ömür geçirenler..
Büyümek acıtır,büyümek kanatır..
İçinizdeki çocuğu öldürmeyin,içinizdeki çocuğu ürkütmeyin ;
o çocuk oyun oynasın hala,o çocuk büyümesin bir daha..
13. Kasım.2017
Sibel Çetin
Kayıt Tarihi : 21.6.2018 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/21/cocuk-805.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!