"Çocuk"
Derin bir hasret..
Uzun bir bekleyiş..
Hüzünlü bir kalp..
Bazen'de yaşlı bir çift göz..
Allah'a verilmiş sabır,dua iki söz...!
Artık beklemesemmi çocuk..
Yoksa bekleyip umut etsemmi..
Nerdesin çocuk..
Biliyorum,yokluğunu öğrettin bana..
Alıştım aslında olmayışına..
Fakat zor..
Özlemin içimde bir kor..
Bakma sen sustuğuma..
Dost(Allah) vermeyince seni..
Şükür,sabır,Duadan başka ne varki içimde..
Sensizliğinle kendimden geçtim ..
Alışamamış olsamda yokluğuna..
olmayışının acı şerbetini iştim..
Sevgili çocuk,seni bana vermedi (Allah)
Baban olamamışlıktan yorulsamda..
Amca oldum, Dayı oldum,Ağbi oldum.
Oldumda bunlarda teselli buldum.!
Düşümde,hayalimde,yazımda,kışımda oldun..
Olsun bu oluşlarada şükrolsun Çocuk..
yaralı bir yürek,damla damla gözyaşı oldum..
Artık beklemiyorum bunu öğrendim
Özledim,hayal ettim,sevdim seni..
Ağladım,sızladım,yandım,yaktın beni..
yoksun,biliyorum görmeyeceğim seni
İçimde derin bir yara olarak hep kalacaksın..
yokluğunla çaresizliğimsin..
sen yoksun diye ben bir çareyim..
Elveda’ya az kaldı çocuk..
2015.Nisan.
Aydın Genç
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20 yıllık bir evlat hasretidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!