Sen gül ki, sen bil ki;
Yaşama neşe saçılsın,
Sen gül ki, sen bil ki;
Goncalar hepten açılsın.
Sen gül ki, sen bil ki;
Her cana canlar katılsın,
Sen gül ki, sen bil ki;
Yatakta rahat yatılsın.
Sen gül ki, sen bil ki;
Umutlar hep çiçek açsın,
Sen gül ki, sen bil ki;
Düşmanların keyfi kaçsın.
Sen gül ki, sen bil ki;
Özümdensin nazlı bala,*
Sen gül ki, sen bil ki;
İstiklâl hep baki kala.
Sen gül ki; sen bil ki;
En değerli nimetimsin,
Sen gül ki, sen bil ki;
Benim sonsuz servetimsin.
Sen gül ki, sen bil ki;
Gönlüme sevinçler dolsun,
Sen gül ki, sen bil ki;
İstikbal aydınlık olsun.
Sen gül ki, sen bil ki;
Bu gün bir küçüksün sen ki,
Sen gül ki, sen bil ki;
Yarın en büyüksün belki.
Sen gül ki, sen bil ki;
Hayat olsun iyi, farklı,
Sen gül ki, sen bil ki;
Atim de aklında saklı.
Sen gül ki, sen bil ki,
Kaderim baştan yazılsın,
Sen gülmezsen, sen bilmezsen,
Halkıma mezar kazılsın.
*Bala : Küçük çocuk, yavru.
Yazılış: 05.02.2018
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 23:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklarını güldüremeyen, onu yeteri kadar eğitip bilgilendirmeyen, savaşla, kanla ağlatan devletlerin bağımsızlıklarını bile koruyamadıklarını görünce çocukların bilmesinin ve gülmesinin önemine dikkat çekmek istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!