Tuttu çocuk ellerimden
Ellerim ki
kan kokusu sinmiş telli çitler
oysa çocuk
barutun
kokusunu bilmez
‘’ben de gelem’’ dedi
sesi binbir masal
Benim türkülerimde bile
Boynu bükük anaların
acıya kesmiş memelerindeki
kesif süt kokusu var
Baktı çocuk mavi mavi
Ölümü uluyan kehribar gözlerime
Dokunmak ister gibi
Benden öte
Kundakta kalmış safiyetime
Parmaklarının ucu umuttu insana geleceğe…
Korkum ki;
yolumuz aynı olacak diye
Karlı yalazaların kavurduğu
burnunu dikmişken bana
güneşi emanet edip avuçlarına
Bırakıp gittim onu
.
Fulya Aras KocaKayıt Tarihi : 5.10.2017 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bize babalarımızın bıraktığı gibi bir ülke ve dünya bırakamıyoruz onlara. Elimizden geleni yapsak da, baba ve annelerimizden, daha önceki kuşaklardan bile kat kat fazla mücadele etsek de, en iyi eğitimi versek de ülke ve dünya ortalamasına çok fazla etki etmiyor.
Hani derler ya "Anne babalar çocuklarının tahtını yapar da bahtını yapamaz".
Aynen bizler de öyleyiz. Gerekli her türlü imkanı sağlasak da onların mutlu olabilmeleri çok daha başka nedenlere bağlı.
Başka çocuklar için de çalıştık elbette, lise ve üniversite bursu verdik, en aşağı 10 öğrencinin eğitimine katkıda bulunduk ama keşke daha fazlasını yapabilseydim diyorum hep...
Savaşın az kenarında, belki de tam ortasında yaşıyoruz ve her an burun burunayız o yok olasıca şeyin. Soğuk iç savaş ise yıllardır devam ediyor ama kimin ne tarafta olduğu çok da belli olmuyor.
Hepimizin sonu hayrolsun. Biz yine ağaç dikmeye, çocuk eğitmeye her zaman devam edeceğiz.
Güzel şiirinizi kutluyor, saygılar sunuyorum.
Gönlüne emeğine sağlık canım. Kutluyorum gönülden..
Sevgilerimle..
Ama onların hakları , vebali çoktan boynumuza ulaştı. Günümüzde çocuk olmak artık çok zorlaştı. Eskiden çocuklar oyuncağı bozulduğunda, yada koşarken düştüğünde ağlarlardı. Şimdilerde her yerde çocuklar açlıktan, yetim ve öksüzlükten ağlıyor. Büyüklerin acıya yazdıkları oyunlarda, başrol hep onlara düşüyor.
Çocukların mavi mavi bakan gözlerine mevsimsiz güz yağmurları yağıyor...
Duyarlı yüreğinizi canı gönülden kutladım.Kaleminiz hep yazsın.Yol açıklığı dileğimle sevgiler.Teşekkürler.
Korkum ki;
yolumuz aynı olacak diye
Karlı yalazaların kavurduğu
burnunu dikmişken bana
güneşi emanet edip avuçlarına
Bırakıp gittim onu. beni çok çok düşündürdü. başarılı çalışmalar temenni ediyorum. sağ olun . selam size.
TÜM YORUMLAR (8)