Bitmeyen bir kitabın önsözünde sallanan iki sözcük gülümsüyor
Birbirine bilenen iki bıçak gibi keskin iki sözcük gülümsüyor
Gülümsüyor iki sözcük kırlardan şehirlere doğru salınarak
Gülümsüyor bir Anadolu köyü yeryüzünden güneşe yalınayak
Güneşi yakmaya yürüyor bir çocuk elleri mavilikte yalın
Güneşi kutsamaya yürüyor bir bulut gözleri mavilikten derin
Güneşi kurtarmaya yürüyor bir gece sıyrılırken mavilikten karanlık
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız