Çocuk Şiiri - İbrahim Halil Akçay

Yüreğime işledim acılarını
Çektiğin her acı acımdır çocuk
Silemedim akan göz yaşlarını
İçime dert oldu çektiğin çocuk

Nerede o neşeli hallerin şimdi
Masum kalmışsın köşende çocuk
Zalimler zulme doymamış yine
Ecel gibi takılmış peşinde çocuk

Umuda yolculuktur o kara gözlerin
Acıdan kan toplamış baksana çocuk
Bilirim yarınlarda mutluluğadır özlemin
Sabret hele kapanmasın gözlerin çocuk

Akranların neşe ile oynarken
Sen gözyaşına karıştın çocuk
Onlar oyuncak hayalleri kurarken
Sen bombalarla tanıştın çocuk

Yarınlarda umuda doğacak güneş
Senin de belki için ısınır çocuk
Hiç eksik etme içindeki hevesi
Umuttur yaşamanın sebebi çocuk

Ağlama acısa da yufka yüreğin
İçinde öfkeni biriktir çocuk
Acılardan yorulsa da bedenin
Başını dik tut yıkılma çocuk

O masum bedenine bu zulüm niye
Zalimler ne ister senden be çocuk
Yarınlarda zafer seninle gelecek diye
Korkuları o yüzden değil mi çocuk

Bir nida yükselir topraklarında
Zafer türküleri söylenir çocuk
Bu acı günlerin geçer hepsi de
Zafer şehadetle beslenir çocuk

O masum çehreni bozma sakın
Zalimin karşısında eğilme çocuk
Bir taş at bu kanla beslenenlere
Zulme diren sakın ezilme çocuk

Gülüşlerin hiç gitmesin yüzünden
Yarınları bekle umutla çocuk
İnanmışsan üstün gelecek sensin
Rabbinin vadi var unutma çocuk

İbrahim Halil AKÇAY