Bir çocuk vardı gülen gözleri yumruk elleri küçücük kalbi
Dünya da yaşayan dünyadan haberi olmayan
Canı isterse gülen isterse ağlayan keskin bıçaktı bakışları
Küçük bir insandı
Büyüdü büyüdü büyüdü
Her şeyi öğrettik ona sahte gülmeyi yalan söylemeyi
Sanki büyüdükçe küçüldü
Her seferinde sordu kendi yaşam ne de karışıktı
Kendince yargıladı kendini suçlu buldu çok seferinde
Doğruladığında insanlığı tebrik etti bir eli diğerini…
Kayıt Tarihi : 26.4.2017 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!