Çocuk Şiiri - İsmet Barlıoğlu

O kirli yüzüne kurban olayım,
Bu yorgun kalbimle güreşme çocuk.
Her ne derdin varsa derman olayım,
Yaralı gönlümde depreşme çocuk.

Çamurdan saray yap körpe elinle,
Koş sular içinde kirli teninle,
Çamurlu saçınla, tuzlu terinle
Otur bu sinemde, dilleşme, çocuk.

Körpeliğin siper, saflığın kalkan,
Korkma, hiç geriye çekmesin arkan,
Nerde yorulduysan oraya uzan,
Uyu melek gibi, gerneşme, çocuk.

Körpe bedeninle çırpın ırmakta,
Soğuk su seninle billurlaşmakta,
Değnekten atını sula yalakta;
Gözyaşlarım sana bir çeşme, çocuk.

Oynaş çiçeklerle, yaprakla, kuşla,
Her biten oyuna bir daha başla,
Kur kendi dünyanı toprakla, taşla,
Bu gerçek dünyaya ilişme, çocuk.

Giysin eski ama bilyan çok güzel,
Yüzün kirli ama dünyan çok güzel,
Hayalin çok güzel, rüyan çok güzel,
Kirli gerçeklerle uğraşma, çocuk.

Salt seni müjdeyle kucaklar sabah,
Çünkü sen kralsın, sen bir padişah,
Büyümek rezillik, değil bir matah,
Sakın büyümeye yanaşma, çocuk.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 17-18/100)