Çocuk Şiiri - Yıldırım Doğmuş

Ne güzel oynardın sokağında çocuk
Ne güzel hayaller kurardın
At niyetiyle bindiğin sopayla
Aya güneşe uçardın...
Kerpiç bir odalı yuvada
Sağdı anan da baban da
Arkadaşların vardı mutluydun
Fakirdin ama umutluydun çocuk
Geceleri bir başkaydı oralar
Elektrik yok yerine ay parlar
Divansız,yere selirdi yataklar
Sicacık ana kucağı,tüterdi ocaklar
Ne oldu da bunlar değişti çocuk...
Hain eller bu ocağa ateş düşürdü
Seni o yuvadan ayırdı yabana sürdü
Umut tacirlerine şimdi yem oldun
O küçücük bedeninle sahilimize vurdun
Çocuk bize bir mesajın mı vardı?
Seni bu hale düşürenler buradalar mı?
Sen öldüğün de insanlık ta öldü
Utandım ben yaşadığımdan ötürü
Körelmiş vicdanlar umursamaz
Bu acıya yürek, yürekse dayanmaz
İnsan olan nasıl olur da ağlamaz
Ben senin için ağlıyorum çocuk
Bitsin bu savaşlar,kırılsın eller
Koparılsın artık çığırtkan diller
Yavrular ölmesin,ağlamasın anneler
Ben dünya için ağlıyorum çocuk...
Yıldırım Doğmuş 04/09/2015...