Aslında ikimiz de birer çocuktuk
Uçsuz bucaksız göklerde uçtuk
Kimsenin anlamadığı
Boyutlarda buluşmuştuk
Oysa
Yaşımı başımı almış
Olmalıydım çoktan
Coşup coşup
Durulmuş olmalıydım
Tam da buydu
Beklenen benden...
İçimizden daha çocuk olan
En çocuk olan
Hep sen olmalıydın
Fakat olamadı
Başaramadım bunu
Beni bağışla
Bu saatten sonra
Ben artık hiç büyüyemem
Biliyorum
Çok geç
İlelebed,daima çocuk kalacağım
İkimiz de birer çocuktuk
Uçsuz bucaksız maviliklerde dolaştık
Kimsenin bilemediği
Boyutlarda buluşmuştuk
İkimiz de sadece sadece birer çocuktuk
Kayıt Tarihi : 3.2.2019 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Günay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/03/cocuk-687.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!