Seni sevmedilermi çocuk!
Al yanaklarında ıslanan bu yaş ne?
Gözlerin içindeki hasret ile
Yalnızlığa mı terk edildin. Çocuk!
Umutlarınımı çaldılar?
Elinden mi tutmadılar?
Yokuş dolu bu dünyada
Yoksa yanında mı olmadılar?
Biliyorum, anlıyorum seni çocuk!
Sen yinede üzülme!
Seven bir kalp elbet bulunur.
Gülücüklerle yeşer ozaman çehrende.
Uzun uzadıya hayat penceresinde
Seni duyan bulunur, umudunu yitirme!
Hadi Çocuk! Sil gözyaşlarını,
zaten fazlasıyla ağladık bu hayatta.
Hadi gülümse!
Kayıt Tarihi : 5.12.2016 16:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alemdar Köroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/05/cocuk-629.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!