Kelimelerle oynama, çocuk!
Kelimeler yalnızlığıma musallat değildir
Gürültü ile yanaşma tarihin konağına
Böcekler, ruhu sömürmüş değildir
Hanımeli kokusu, nasıl bir kokuydu acaba?
Sahiplenme, öpme beni!
Radyo frekanslarını değiştirme!
Benimle oynama, çocuk!
Çocukluğum, camdan sarkan yangın konağı değildir.
Kayıt Tarihi : 27.3.2014 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!