Rengarenk balonlar ve kağıt helvalar,
Atlıkarıncalara biniyorduk,
Yarını hiç düşünmeden,
Bugünü yaşıyorduk…
Niye büyüdün be çocuk…
Ne güzel oynuyorduk…
Omuzumda gezdirirken seni,
Şimdi kollarıma sığmıyorsun
Yaşam yalnız bir oyundu,
Şimdi hayatı tanıyorsun…
Niye büyüdün be çocuk…
Ne güzel oynuyorduk…
(Çocuklar hep çocuk kalsa, hiç büyümese, dünya daha temiz olurdu.Çünkü onlar melektir.)
Akın ÖrsmenKayıt Tarihi : 9.2.2004 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Örsmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/02/09/cocuk-61.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!