Çocuk Şiiri - Adem Öztürk

Canın acıyor bir yerlerde çocuk
Vicdanın kalmış yabancı ellerde
Tokat gibi iner geçmiş yüzüne
Yangın düşer yağmurlu gözlerine

Canın yanıyor bir yerlerde çocuk
Hatıralar düşmüş sokaklarına
Gece esarettir sabahlarına
Kör güneşler doğar zindanlarına

Can çekişiyor bir yerlerde çocuk
Yokluk muhtaç sende, tebessümüne
Susarsın tutmadığın mavilere
Melekler iner kuru gözlerine

Sen ışığın biçare hükümdarı
Ölüm biter,sahipsiz kucağında
Çok muhtaçsın buruk sarılmalara
Biraz yıpran,biraz parçalan, ama
Biraz umut kalsın yarınlarına
Canın sağolsun,dayan yalnızlığa