Çocuk Şiiri - Fatih Lâl Tuna

bahar vakti
kızıllığında güneşin
dondurmalarını yemeli
top peşimde koşmalı
düşüp, ağlamalı
çocuk dediğin
ve
çocuk dediğin
çocukluğunu bilmeli
kaybolmalı sokak aralarında
orman yollarında
kuşları peşlemeli.
en büyük silahı elinde
zarar verdiğinden habersiz
bir kuşu ıskalamalı
sapanıyla..

atlıkarıncalarda dönmeli
havuza düşeceğinden korkulmalı
çocuk dediğinin
pikniklerde çimenlerin üzerinde
koşmaktan yorulmalı
akşam çok yediğinden
altını ıslatmalı
hasta olmalı iyileşmeli
çocuk dediğin

çocuk değin
kapatılmamalı odalara
bırakılmalı özgür
bozkıra bırakılan tay gibi
esip gürlemeli bazen
çocuk dediğimize
çocukluğu unutturulmamalı...
yara almamalı çocukluğumuz...