Çocuk Şiiri - Sebahattin Çelik

Hiç birşeyden habersiz saf ve temiz
Sanki kendisi, çocuk!

İzleriyle yüklü asirlar öncesinin asırlar sonrasi için
Sanki kendisi, çocuk!

Başkasının bedelini ödemeye hazır etmeyelim ona yazık
Sanki kendisi, çocuk!

Nasılsa ilerde ağlayacağı için saçar gülücük
Sanki kendisi, çocuk!

Yapmacığı öğrenir, doğallığı öğretirken çevresine
Sanki kendisi, çocuk!

Huzur katar hüzne yaydığı neşeyle
Sanki kendisi, çocuk!

Kadını ana yapar varlığıyla, evi yuva yapar sıcaklığıyla
Sanki kendisi, çocuk!

Adına rol biçilir ondan habersiz, itiraza gücü yetersiz
Sanki kendisi, çocuk!

Ne kadarda masum, ebeveynin tercihlerine mahkum
Sanki kendisi, çocuk!

İyiliktir özü sonradan öğrenir kötü sözü
Sanki kendisi, çocuk!

Verilirse yer aşı, eksik olmaz gözünde yaşı
Sanki kendisi, çocuk!

Henüz çok küçük büyüdükçe kavrar çarçabuk
Sanki kendisi, çocuk!

Sevenleri mutludur onunla, can vermeye hazırdır uğrunda
Sanki kendisi, çocuk!

Bilemez ne bekler kendini hayatta, sevilirken henüz yatakda
Sanki kendisi, çocuk!

Ölüm ne kadar yakınında değildir ki farkında
Sanki kendisi, çocuk!

Dünyada en değerli varlik setcevi rahmandan diler sağlık
Sanki kendisi, çocuk!