Baban içkinin tuzağında devrildi yere
Yuva dağıldı, keder aktı sokağına
Çocuk
Sen bu sokağa bırakıldın bir gece yarısında
Korku dagıtılmamıştı hiç bu kadar karanlıkta
Çocuk
Sen vücuduna geçen neşterden daha fazla aldın kalbe darbe
Çocuk
Hava soğuk, sen inşaatın tozlu mermerlerinde uyudun her gece
Çocuk
Bu sabah okul başladı
Herkes eğitim yolunda
Sen ise hayat okulunda
Çocuk kalk
Bu sokaklar sensiz kara
Çocuk sen ölme
Herkes olse de
Sen ölme çocuk
Diren bu gece
Kayıt Tarihi : 8.1.2015 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki sokakları anlatmak kolay değildir.Fakat bir çocuğun sokağa bırakılış nedeninin ve insanların o sıcacık yuvalarında uyurken dışarda kalan çocukların iyi bir hayatı hak ettiğini düşünmek gerekmez mi? E peki bizim insanlığımız nerde kaldı o zaman?
![Fadime Almamış](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/08/cocuk-555.jpg)
Kutlarım duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi Fadime hanım..+10
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (2)