Çocuk.. Şiiri - Zeynep Beşen

Ve elleri ateşe gitti,
Yapma dedim çocuk yapma!
Ateş yakar seni.
Aldırmadı çocuk.
Ateş şahbazlığına tutuldu..
Sonra onu o kadar çok sevdiki,
Etin yanma kokusunu algılamadı..
Hala gözleri ışıl ışıl ateşe bakıyordu.
Sonunda olan olmuştu,
Çocuk..
Kulağı duymaz,
Gözü görmez,
Sesi çıkmaz oldu.
Dedim sana çocuk dedim!
Aşkla oyun olmaz..
O elde tutulmaz,
Yüreğine sığmaz.
Akıl düşmanıdır O.
Alır seni senden de haberin olmaz.
Bir şey demedi çocuk.
Sustu biraz,
Gözleri de hala ışıl ışıl gülümsemesi,
Ellerinde yanmak tan küle dönmüş kalbini tutuyordu..
Sustu biraz..
Ömür boyu kadar..