Bu dünyayı sana dar ettik.
Bütün şafaklarını çaldık çocuk.
Yüzümüz yok yüzüne bakmaya.
Sayfalarca şiirler yazsak sana
yetmez ki bağışlanmaya.
Toplasak bütün sevgi sözcüklerini
yüz sürmeye gelsek önüne.
Yetmez biliyorum yetmez
gözlerindeki hüznü silmeyi.
Acımadan aldık çocukluğunu.
Dilesek yeniden 'çocuk ol'diye.
Olmayacak duaya amin demek.
Biliyoruz onu da.
Ağlamak geliyor içimizden desek.
Bulur musun acep azıcık insanlık.
Dur gülümseme öyle acı acı.
Susuşundan belli her şey.
İyisi mi bitsin bu günah çıkarma
Bütün suçlular eğer ya başını.
Eğdik biz de başımızı önünde.
'Bağışla! 'desek sussak...
Yeter mi çocuk,yeter mi.....? (13 Eylül 2014 güncesi)
Kayıt Tarihi : 22.9.2014 11:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yok olan her bir yeşil, bir damla su, hayata gözünü açmayan milyonlarca çocuğun çalınmış hayalleri yeryüzünden.
Tebrik ve saygılarımla, yüreğine sağlık
yüz sürmeye gelsek önüne.
Yetmez biliyorum yetmez
gözlerindeki hüznü silmeyi.
İşte bütün mesele: Çocukları sevmeden, onlara güvenli yarınlar kurmadan elde edilen mutluluk her zaman eksiktir. Nezih yüreğine sağlık Hümeyra hanım. Ankara'dan selamlar...
Hangi özür geri getirebilir çocuklarımızın çalınan çocukluğunu?... Hem bir öğretmen, hem de anne duyarlılığıyla yazılmış bir şiirdi. Kutladım yüreğinizi ve kaleminizi içtenlikle Hümeyra öğretmenim...Sevgimle...
Çocuk diyorsun.. 'Sabi' diyorsun... Sevgiye, ilgiye en fazla gereksinim duyan diyorsun... 'Yarın' diyorsun...
İyi de bir onlar mı kaldı 'başı ile oynayacak', pis siyasetin içine sokacak?
Neyini, neresini örtüyorsun 'sabi' ise, derdin ne senin?
Al işte... Gitti çocuk... O 'sorumsuzluk' özgürlüğü idi onun, aldın elinden!
Artık umudumla da sorunum var Öğretmenim.. 'Çocuklaşırdık' zaman zaman, ona sığınırdık, o bile alınmak isteniyor elimizden...
Özür dilemek yeter mi?
Tebrikler şiire ve size Hümeyra Öğretmenim..
TÜM YORUMLAR (6)