Çocuk Şiiri - Necat Necdet Demircan

Oysa,
Yüreğimde sürekli ağlayan bir çocuk vardı,
Yalnızca 'insan' adını duyduğunda susardı…

Ey güzel yürekli çocuk!
Her tebessümü ‘ahu’ sanma
Öyle iyidir ki 'insanlar'
Önce düşlerini,
Sonra gülüşlerini çalarlar…

Söyle Cennet Yürekli Çocuk!
Hiç acımadan
senin hakkını, bugününü, yarınını
yiyip tüketen gözü aç yürekler;
sence bu vebali
hangi ibadetleri ile öderler?

Az sabret, kul hakkı yemenin "günah" sayıldığı günler de gelecek Çocuk...

Unutma!
Sen ışıksan
her günün
aydınlık olacaktır Çocuk...