Çocuk-5
duyguların artığıyla
koşuyorsun çocuk,
üşüyen yalnızlıklara düşüyor
dokunuşların.
yalnızlığın
külleri savrulurken,
bir tebessümün
göz yaşlarında sönüyordu ateşlerin...
Çocuk,
işte böyle durdu zaman.
işte yağmurlar sustu bulutlara.
işte çiçekler yetim dallarda.
işte ben asılı kaldım yüreğinde.
unuttu baharlar bana uğramayı
hadi sen saklambaç oyna
yalancı cemreler düşerken bana
uykularıma gel ve al düşlerimi benden çocuk...
Mustafa ŞİMŞEK
Kayıt Tarihi : 24.2.2013 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nefis dizelerdi usta kaleminizi tebrik ediyor
selamlar sunuyorum..
TÜM YORUMLAR (1)