Çocuk Şiiri - Yavuz Özdemir

Bir sonbahar akşamıydı.
Soğuk ve tahta bir bankta oturuyordun,
Aylardan da eylül,
Islanmıştın birde,
Üstündeki göğü kim ağlattı çocuk?
Habersizdin,
Kimsesizdin,
Siyah, kısa kesilmiş saçların,
Yüzünü örtmeye yetmiyordu çocuk,
Hatırlar mısın?
Bir çift cesur gözün vardı,
Getir de öpeyim çocuk,
İnce, zayıf, titremeyen bacakların vardı,
Namus kokuyordun,
Gel de içime çekeyim çocuk.