Çocukluğumu naftalinledim
Uzun bir yolculuğun arkası sakladım onu
Hırsızım zamandı
Hayat bir felsefe değildi oysa çocuktu yedi yaşında
Toprak yollar arayan
Denizin maviliğini hayal eden
Ve yedi yaşında ütopyalar kuran bir çocuktu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İmge bu olsa gerek; özgür, mağrur ve esrik... Nereden ne zaman çıkageleceği belli olmayan, oynak ve delişmen. Düşün dünyanızın varsıllığını yansılayan şiiriniz bizim için okunası, sizin için kıvanç duyulası. Kutlarım, yüreğine sağlık can dost.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta