Çocuk
Gözünü kapat,
Ve aklına gelen ilk şeyi
Söyle bana çocuk!
Sustun belki mecburdun...
Kapanmış gözlerinden akıyordu iki nehir
Ve mezopotamya belirirdi iki gözünün arasında...
Ağlarken gülmeyi başarmak,
Özgür bırakmak tüm sevinçleri
Büyütmüş seni çocuk.
Yüzünde hafif bir gülümseme,
Biat edersin tüm acılarına ama çaresi yoktur ölümün,
Gılgamış da bunu anlamış
Asıl ölümsüzlük kuşaklar boyu anılmakmış...
Kandırılmaya müsait misin çocuk?
Akşam çayına gelecekmiş teselliler;
Top,tüfek,siren sesleri
Bu duydukların Mozart'ın son eseri...
Diyecek birşeyin yok mu hala?
Çatlamış teninden aksın Ze ırmağı
Ve yüreğinde ki ateşe tuz serpsin...
Neler neler yaşamışsın çocuk,
Şaha yükseldi alevler
Yüreğinde ki ateşe itaat etsin zerdüşt,
Boyun eğsin nevruz,
Fırat ve Dicle kurusun.
Ben yanayım biz yanalım çocuk.
Kayıt Tarihi : 16.7.2010 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bebaran](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/16/cocuk-446.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!