Ben sana hep aynı pencereden baktım,
Çerçevesi işlemeli bir gözlüğün camından.
Gözlerim seçemezdi uzaklığı,
Her şey bulanık...
Bu yüzden bir masal uydurdum yalnızlığıma,
Sen, içimde bir heykel gibi,
Katı ve donuk…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta