Çocuk Şiiri - Kaptan Ekinox

Ben sana hep aynı pencereden baktım,
Çerçevesi işlemeli bir gözlüğün camından.
Gözlerim seçemezdi uzaklığı,
Her şey bulanık...
Bu yüzden bir masal uydurdum yalnızlığıma,
Sen, içimde bir heykel gibi,
Katı ve donuk…

Ben hep yukarıdan kendi içime aktım,
Yutkunamadığım bir boğazın aralığından.
Avazım ulaşmazdı sessizliğine,
Her şey dilsiz ve sağır...
Bu yüzden cümlelere döktüm uzaklığını,
Sen, derinliklerin içinde
Sessiz ve boğuk…

Ben seni hep taze bir aşkla sevdim,
Kırık dökük bir yüreğin ardından.
Ruhum istemezdi senden başka,
Hepsi yalan ve dolan..
Bu yüzden sevmeyi unuttum sensizliğimde.
Sırf bu yüzden hiç büyümedim belki de.
Adam kalıbında küçük bir çocuk…