Çocuk Şiiri - Sibel Aydın

Sen öyle bakınca çocuk
İri iri, ıslak ve masum
Utanıyorum yaptıklarımdan.
Kalbimdeki kinimden utanıyorum.
Sen gibi ele vermiyor yalanlarımı gözlerim
Ustalaşmış gözlerimden utanıyorum.
Gözlerim ben istersem belli ediyor sevdiğini
Sevgisini saklayan yüreğiden utanıyorum.
Sen öyle bakınca çocuk
Öyle güzel, öyle masum
Utanıyorum “para para” diye cebelleşen
Gelgitlerimden.
Küfürlerimden,
Bir bir umut kapılarını kapadığımdan utanıyorum.
Duyguları ezik diriltmeden yaşadığımdan,
Özgürlüğün ellerini bağladığımdan,
Öyle yalancı, ayıp konuştuğumdan
Utanıyorum.
Daha bir onurlu oluyorum seni anladıkça.
Daha bir büyüyorum
Kendim büyürken koskoca
Küçücük kalmasından yüreğimin
Utanıyorum.